به نقل از «خبرگزاری آریا»

سوره‌اي براي مغفرت و آمرزش انسان

تاریخ انتشار: ۲۹ تیر ۱۳۹۶ | کد خبر: ۱۴۱۰۰۷۰۵

خبرگزاري آريا - در متن زير به فوايد خواندن سوره مبارکه "حشر" به عنوان سوره‌اي براي مغفرت و آمرزش انسان مي‌پردازيم.

به گزارش خبرنگار گروه فرهنگي خبرگزاري ميزان، هر يک از سوره هاي ارزشمند قرآن کريم فوايد و خواص مربوط به خود را دارد که هر يک از آن ها در زندگي انسان ها نقشي موثر ايفا مي کنند.
سوره مبارکه حشر پنجاه و نهمين سوره قرآن كريم است كه در مدينه منوره نازل شده و 24 آيه دارد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

از نبي مكرم اسلام صلي الله عليه وآله وسلم روايت شده است: هر كس سوره حشر را قرائت كند بهشت و جهنم و عرش و كرسي و حجاب هاي آن و آسمان هاي هفتگانه و زمين هاي هفتگانه و هوا و بادها و پرندگان و درختان و كوه ها و خورشيد و ماه و فرشتگان، همگي بر او درود و صلوات مي فرستند و براي او طلب مغفرت و آمرزش مي كنند و اگر همان روز يا شب قرائت سوره حشر، از دنيا برود شهيد محسوب مي شود.

در سخني از امام صادق عليه السلام آمده است:

هر كس در عصرها سوره الرحمن و حشر را قرائت نمايد خداون فرشته اي را با شمشير برهنه مأمور مي كند تا صبح از او مراقبت نمايد.

در روايت ديگري از رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم روايت شده: هر كس سوره حشر را قرائت نمايد عضو حزب الله است كه رستگارانند.

انس بن مالک از رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم روايت كرده است كه به مردي فرمود: هر گاه مي خواهي به رختخواب بروي سوره حشر را قرائت كن و اگر مردي شهيد محسوب مي شوي.

اسم اعظم خداوند اسمي است که با دستيابي به آن بسياري از مشکلات مادي و معنوي را حل کرده و به بسياري از مقامات مي توان دست يافت. نبي مكرم اسلام صلي الله عليه وآله وسلم فرمودند: اسم اعظم خدا در شش آيه آخر سوره حشر است.
و نيز فرمودند هر كس آيات آخر سوره حشر را در شب و روز بخواند و در آن روز يا همان شب بميرد بهشت بر اوواجب مي شود.

آثار و بركات سوره

1)شفاي بيمار

هرگاه اين سوره را با خلوص بر بيمار بخوانند انشاءالله شفابخش است. در روايتي از نبي مكرم اسلام صلي الله عليه وآله وسلم آمده است: هنگام قرائت سه ايه آخر سوره حشر دست را بر سر بگذاريد و آيات را قرائت نماييد كه اين دستور جبرييل است از جانب خداوند . و اين عمل شفاي همه بيماري هاست به جز مرگ.

2) حفظ و امان

امنيت يابي و آسايش از خواص قرائت و كتابت اين سوره عظيم الشأن است . پيامبر اكرم صلي الله عليه و آله وسلم در اين باره فرمودند: هر كس سوره حشر را در شب جمعه قرائت نمايد تا صبح از انواع بلاها در امان خواهد بود.


3)تقويت حافظه و هوش

امام صادق عليه السلام در روايتي فرمودند: هر كس سوره حشر را بنويسد و با آب پاک بشويد و بياشامد حافظه اي قوي و هوشي سرشار نصيب او خواهد شد.


4)بخشش گناهان

از رسول خدا صلي الله عليه وآله وسلم روايت شده است: هر كس سه آيه پاياني سوره حشر را قرائت كند گناهان گذشته و آينده اش بخشيده خواهد شد.


5)جهت ورم پا

امام محمد باقر عليه السلام خطاب به جابر فرمودند: وقتي جايي از پايت ورم كرد براي آن آيه آخر سوره حشر را سه مرتبه بخوان كه به اذن الله آن درد و ورم خوب خواهد شد.

در ادامه مي توانيد سوره مبارکه حشر را همراه با ترجمه آن مطالعه کنيد:

بِسْمِ اللَّهِ الرَّحْمَنِ الرَّحِيمِ
به نام خداوند رحمتگر مهربان

سَبَّحَ لِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿1﴾
آنچه در آسمانها و در زمين است تسبيح‏گوى خداى هستند و اوست‏ شكست‏ ناپذير سنجيده‏ كار (1)

هُوَ الَّذِي أَخْرَجَ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ مِنْ دِيَارِهِمْ لِأَوَّلِ الْحَشْرِ مَا ظَنَنْتُمْ أَنْ يَخْرُجُوا وَظَنُّوا أَنَّهُمْ مَانِعَتُهُمْ حُصُونُهُمْ مِنَ اللَّهِ فَأَتَاهُمُ اللَّهُ مِنْ حَيْثُ لَمْ يَحْتَسِبُوا وَقَذَفَ فِي قُلُوبِهِمُ الرُّعْبَ يُخْرِبُونَ بُيُوتَهُمْ بِأَيْدِيهِمْ وَأَيْدِي الْمُؤْمِنِينَ فَاعْتَبِرُوا يَا أُولِي الْأَبْصَارِ ﴿2﴾
اوست كسى كه از ميان اهل كتاب كسانى را كه كفر ورزيدند در نخستين اخراج [از مدينه] بيرون كرد گمان نميکرديد كه بيرون روند و خودشان گمان داشتند كه دژهايشان در برابر خدا مانع آنها خواهد بود و[لى] خدا از آنجايى كه تصور نميکردند بر آنان درآمد و در دلهايشان بيم افكند [به طورى كه] خود به دست ‏خود و دست مؤمنان خانه ‏هاى خود را خراب ميکردند پس اى ديده‏وران عبرت گيريد (2)

وَلَوْلَا أَنْ كَتَبَ اللَّهُ عَلَيْهِمُ الْجَلَاءَ لَعَذَّبَهُمْ فِي الدُّنْيَا وَلَهُمْ فِي الْآخِرَةِ عَذَابُ النَّارِ ﴿3﴾
و اگر خدا اين جلاى وطن را بر آنان مقرر نكرده بود قطعا آنها را در دنيا عذاب ميکرد و در آخرت [هم] عذاب آتش داشتند (3)

ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ شَاقُّوا اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَمَنْ يُشَاقِّ اللَّهَ فَإِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ﴿4﴾
اين [عقوبت] براى آن بود كه آنها با خدا و پيامبرش در افتادند و هر كس با خدا درافتد [بداند كه] خدا سخت‏ كيفر است (4)

مَا قَطَعْتُمْ مِنْ لِينَةٍ أَوْ تَرَكْتُمُوهَا قَائِمَةً عَلَى أُصُولِهَا فَبِإِذْنِ اللَّهِ وَلِيُخْزِيَ الْفَاسِقِينَ ﴿5﴾
آنچه درخت‏ خرما بريديد يا آنها را [دست نخورده] بر ريشه ‏هايشان بر جاى نهاديد به فرمان خدا بود تا نافرمانان را خوار گرداند (5)

وَمَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْهُمْ فَمَا أَوْجَفْتُمْ عَلَيْهِ مِنْ خَيْلٍ وَلَا رِكَابٍ وَلَكِنَّ اللَّهَ يُسَلِّطُ رُسُلَهُ عَلَى مَنْ يَشَاءُ وَاللَّهُ عَلَى كُلِّ شَيْءٍ قَدِيرٌ ﴿6﴾
و آنچه را خدا از آنان به رسم غنيمت عايد پيامبر خود گردانيد [شما براى تصاحب آن] اسب يا شترى بر آن نتاختيد ولى خدا فرستادگانش را بر هر كه بخواهد چيره مى‏ گرداند و خدا بر هر كارى تواناست (6)

مَا أَفَاءَ اللَّهُ عَلَى رَسُولِهِ مِنْ أَهْلِ الْقُرَى فَلِلَّهِ وَلِلرَّسُولِ وَلِذِي الْقُرْبَى وَالْيَتَامَى وَالْمَسَاكِينِ وَابْنِ السَّبِيلِ كَيْ لَا يَكُونَ دُولَةً بَيْنَ الْأَغْنِيَاءِ مِنْكُمْ وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ شَدِيدُ الْعِقَابِ ﴿7﴾
آنچه خدا از [دارايى] ساكنان آن قريه ‏ها عايد پيامبرش گردانيد از آن خدا و از آن پيامبر [او] و متعلق به خويشاوندان نزديك [وى] و يتيمان و بينوايان و درراه‏ماندگان است تا ميان توانگران شما دست به دست نگردد و آنچه را فرستاده [او] به شما داد آن را بگيريد و از آنچه شما را باز داشت بازايستيد و از خدا پروا بداريد كه خدا سخت‏ كيفر است (7)

لِلْفُقَرَاءِ الْمُهَاجِرِينَ الَّذِينَ أُخْرِجُوا مِنْ دِيَارِهِمْ وَأَمْوَالِهِمْ يَبْتَغُونَ فَضْلًا مِنَ اللَّهِ وَرِضْوَانًا وَيَنْصُرُونَ اللَّهَ وَرَسُولَهُ أُولَئِكَ هُمُ الصَّادِقُونَ ﴿8﴾
[اين غنايم نخست] اختصاص به بينوايان مهاجرى دارد كه از ديارشان و اموالشان رانده شدند خواستار فضل خدا و خشنودى [او] مى‏ باشند و خدا و پيامبرش را يارى مى كنند اينان همان مردم درست كردارند (8)

وَالَّذِينَ تَبَوَّءُوا الدَّارَ وَالْإِيمَانَ مِنْ قَبْلِهِمْ يُحِبُّونَ مَنْ هَاجَرَ إِلَيْهِمْ وَلَا يَجِدُونَ فِي صُدُورِهِمْ حَاجَةً مِمَّا أُوتُوا وَيُؤْثِرُونَ عَلَى أَنْفُسِهِمْ وَلَوْ كَانَ بِهِمْ خَصَاصَةٌ وَمَنْ يُوقَ شُحَّ نَفْسِهِ فَأُولَئِكَ هُمُ الْمُفْلِحُونَ ﴿9﴾
و [نيز] كسانى كه قبل از [مهاجران] در [مدينه] جاى گرفته و ايمان آورده‏ اند هر كس را كه به سوى آنان كوچ كرده دوست دارند و نسبت به آنچه به ايشان داده شده است در دلهايشان حسدى نمى‏ يابند و هر چند در خودشان احتياجى [مبرم] باشد آنها را بر خودشان مقدم مى دارند و هر كس از خست نفس خود مصون ماند ايشانند كه رستگارانند (9)

وَالَّذِينَ جَاءُوا مِنْ بَعْدِهِمْ يَقُولُونَ رَبَّنَا اغْفِرْ لَنَا وَلِإِخْوَانِنَا الَّذِينَ سَبَقُونَا بِالْإِيمَانِ وَلَا تَجْعَلْ فِي قُلُوبِنَا غِلًّا لِلَّذِينَ آمَنُوا رَبَّنَا إِنَّكَ رَءُوفٌ رَحِيمٌ﴿10﴾
و [نيز] كسانى كه بعد از آنان [=مهاجران و انصار] آمده‏ اند [و] مى‏ گويند پروردگارا بر ما و بر آن برادرانمان كه در ايمان آوردن بر ما پيشى گرفتند ببخشاى و در دلهايمان نسبت به كسانى كه ايمان آورده‏ اند [هيچ گونه] كينه‏ اى مگذار پروردگارا راستى كه تو رئوف و مهربانى (10)

أَلَمْ تَرَ إِلَى الَّذِينَ نَافَقُوا يَقُولُونَ لِإِخْوَانِهِمُ الَّذِينَ كَفَرُوا مِنْ أَهْلِ الْكِتَابِ لَئِنْ أُخْرِجْتُمْ لَنَخْرُجَنَّ مَعَكُمْ وَلَا نُطِيعُ فِيكُمْ أَحَدًا أَبَدًا وَإِنْ قُوتِلْتُمْ لَنَنْصُرَنَّكُمْ وَاللَّهُ يَشْهَدُ إِنَّهُمْ لَكَاذِبُونَ ﴿11﴾
مگر كسانى را كه به نفاق برخاستند نديدى كه به برادران اهل كتاب خود كه از در كفر درآمده بودند مى گفتند اگر اخراج شديد حتما با شما بيرون خواهيم آمد و بر عليه شما هرگز از كسى فرمان نخواهيم برد و اگر با شما جنگيدند حتما شما را يارى خواهيم كرد و خدا گواهى مى‏ دهد كه قطعا آنان دروغگويانند (11)

لَئِنْ أُخْرِجُوا لَا يَخْرُجُونَ مَعَهُمْ وَلَئِنْ قُوتِلُوا لَا يَنْصُرُونَهُمْ وَلَئِنْ نَصَرُوهُمْ لَيُوَلُّنَّ الْأَدْبَارَ ثُمَّ لَا يُنْصَرُونَ ﴿12﴾
اگر [يهود] اخراج شوند آنها با ايشان بيرون نخواهند رفت و اگر با آنان جنگيده شود [منافقان] آنها را يارى نخواهند كرد و اگر ياريشان كنند حتما [در جنگ] پشت‏ خواهند كرد و [ديگر] يارى نيابند (12)

لَأَنْتُمْ أَشَدُّ رَهْبَةً فِي صُدُورِهِمْ مِنَ اللَّهِ ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَفْقَهُونَ ﴿13﴾
شما قطعا در دلهاى آنان بيش از خدا مايه هراسيد چرا كه آنان مردمانى‏ اند كه نمى‏ فهمند (13)

لَا يُقَاتِلُونَكُمْ جَمِيعًا إِلَّا فِي قُرًى مُحَصَّنَةٍ أَوْ مِنْ وَرَاءِ جُدُرٍ بَأْسُهُمْ بَيْنَهُمْ شَدِيدٌ تَحْسَبُهُمْ جَمِيعًا وَقُلُوبُهُمْ شَتَّى ذَلِكَ بِأَنَّهُمْ قَوْمٌ لَا يَعْقِلُونَ ﴿14﴾
[آنان به صورت] دسته جمعى جز در قريه ‏هايى كه داراى استحكاماتند يا از پشت ديوارها با شما نخواهند جنگيد جنگشان ميان خودشان سخت است آنان را متحد مى ‏پندارى و[لى] دلهايشان پراكنده است زيرا آنان مردمانى‏ اند كه نمى‏ انديشند (14)

كَمَثَلِ الَّذِينَ مِنْ قَبْلِهِمْ قَرِيبًا ذَاقُوا وَبَالَ أَمْرِهِمْ وَلَهُمْ عَذَابٌ أَلِيمٌ ﴿15﴾
درست مانند همان كسانى كه اخيرا [در واقعه بدر] سزاى كار [بد] خود را چشيدند و آنان را عذاب دردناكى خواهد بود (15)

كَمَثَلِ الشَّيْطَانِ إِذْ قَالَ لِلْإِنْسَانِ اكْفُرْ فَلَمَّا كَفَرَ قَالَ إِنِّي بَرِيءٌ مِنْكَ إِنِّي أَخَافُ اللَّهَ رَبَّ الْعَالَمِينَ ﴿16﴾
چون حكايت‏ شيطان كه به انسان گفت كافر شو و چون [وى] كافر شد گفت من از تو بيزارم زيرا من از خدا پروردگار جهانيان مى‏ ترسم (16)

فَكَانَ عَاقِبَتَهُمَا أَنَّهُمَا فِي النَّارِ خَالِدَيْنِ فِيهَا وَذَلِكَ جَزَاءُ الظَّالِمِينَ ﴿17﴾
و فرجام هردوشان آن است كه هر دو در آتش جاويد مى‏ مانند و سزاى ستمگران اين است (17)

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَلْتَنْظُرْ نَفْسٌ مَا قَدَّمَتْ لِغَدٍ وَاتَّقُوا اللَّهَ إِنَّ اللَّهَ خَبِيرٌ بِمَا تَعْمَلُونَ ﴿18﴾
اى كسانى كه ايمان آورده‏ ايد از خدا پروا داريد و هر كسى بايد بنگرد كه براى فردا[ى خود] از پيش چه فرستاده است و [باز] از خدا بترسيد در حقيقت ‏خدا به آنچه مى ‏كنيد آگاه است (18)

وَلَا تَكُونُوا كَالَّذِينَ نَسُوا اللَّهَ فَأَنْسَاهُمْ أَنْفُسَهُمْ أُولَئِكَ هُمُ الْفَاسِقُونَ﴿19﴾
و چون كسانى مباشيد كه خدا را فراموش كردند و او [نيز] آنان را دچار خودفراموشى كرد آنان همان نافرمانانند (19)

لَا يَسْتَوِي أَصْحَابُ النَّارِ وَأَصْحَابُ الْجَنَّةِ أَصْحَابُ الْجَنَّةِ هُمُ الْفَائِزُونَ﴿20﴾
دوزخيان با بهشتيان يكسان نيستند بهشتيانند كه كاميابانند (20)

لَوْ أَنْزَلْنَا هَذَا الْقُرْآنَ عَلَى جَبَلٍ لَرَأَيْتَهُ خَاشِعًا مُتَصَدِّعًا مِنْ خَشْيَةِ اللَّهِ وَتِلْكَ الْأَمْثَالُ نَضْرِبُهَا لِلنَّاسِ لَعَلَّهُمْ يَتَفَكَّرُونَ ﴿21﴾
اگر اين قرآن را بر كوهى فرومى‏ فرستاديم يقينا آن [كوه] را از بيم خدا فروتن [و] از هم ‏پاشيده مى‏ ديدى و اين مثلها را براى مردم مى‏ زنيم باشد كه آنان بينديشند (21)

هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ عَالِمُ الْغَيْبِ وَالشَّهَادَةِ هُوَ الرَّحْمَنُ الرَّحِيمُ﴿22﴾
اوست‏ خدايى كه غير از او معبودى نيست داننده غيب و آشكار است اوست رحمتگر مهربان (22)

هُوَ اللَّهُ الَّذِي لَا إِلَهَ إِلَّا هُوَ الْمَلِكُ الْقُدُّوسُ السَّلَامُ الْمُؤْمِنُ الْمُهَيْمِنُ الْعَزِيزُ الْجَبَّارُ الْمُتَكَبِّرُ سُبْحَانَ اللَّهِ عَمَّا يُشْرِكُونَ ﴿23﴾
اوست‏ خدايى كه جز او معبودى نيست همان فرمانرواى پاك سلامت[بخش و] مؤمن [به حقيقت‏ حقه خود كه] نگهبان عزيز جبار [و] متكبر [است] پاك است‏ خدا از آنچه [با او] شريك مى‏ گردانند (23)

هُوَ اللَّهُ الْخَالِقُ الْبَارِئُ الْمُصَوِّرُ لَهُ الْأَسْمَاءُ الْحُسْنَى يُسَبِّحُ لَهُ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَالْأَرْضِ وَهُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ ﴿24﴾
اوست‏ خداى خالق نوساز صورتگر [كه] بهترين نامها [و صفات] از آن اوست آنچه در آسمانها و زمين است [جمله] تسبيح او مى‏ گويند و او عزيز حكيم است (24)

انتهاي پيام/

منبع: خبرگزاری آریا

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.aryanews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «خبرگزاری آریا» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۱۴۱۰۰۷۰۵ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

خودنمایی سیاه قلمهای بانوان کردستانی در گالری سوره سنندج

به گزارش خبرگزازای خبرآنلاین از سنندج، اسعد فرهادی رئیس حوزه هنری استان کردستان در گفتگویی خبری با تبریک فرارسیدن میلاد خجسته حضرت معصومه (س) و روز دختر گفت: نقش آفرینی و حضور دختران و زنان این سرزمین در طول دوران انقلاب اسلامی با سرلوحه قراردادن ویژگی های یک زن مسلمان ایرانی و کمک در توسعه کشور و استان بسیار چشمگیر بوده است.

وی ادامه داد: حضور بانوان در عرصه های مختلف علمی و دانشگاهی، فرهنگی و هنری، سیاسی و اقتصادی ، ورزشی و اجتماعی نشان از توجه جدی نظام اسلامی به جایگاه واقعی زن در جامعه اسلامی است.

فرهادی تصریح کرد: در بخش فرهنگ و هنر هم امروز بانوان هنرمند در رشته های مختلف هنری حضوری جدی و بسیار پر اهمیتی را دارند که خلق آثار شایان توجه هنری مؤید همین امر است.

فرهادی در ادامه به نمایشگاه سیاه قلم بانوان هنرجوی حوزه هنری اشاره کرد و گفت: این نمایشگاه حاصل یک سال فعالیت ۲۵ بانوی هنرجو است که زیر نظر مدرس دوره خانم فرنوش درخشانی از ساعت ۱۷ روز یکشنبه ۱۶ آذرماه ۱۴۰۳ به مدت یک هفته آثار خود را در معرض نمایش علاقه مندان قرار می دهند.

رئیس حوزه هنری استان کردستان ادامه داد: در این نمایشگاه که نخستین نمایشگاه تخصصی این هنر در استان محسوب می گردد ۴۶ اثر هنرجویان تا ۲۱ فروردین ماه ۱۴۰۳ همه روزه از ساعت ۱۶ تا ۲۰ آماده بازدید علاقه مندان است.

بانو فرنوش درخشانی مدرس کلاس های سیاه قلم حوزه هنری آنش آموخته مهندسی فناوری اطلاعات بیش از یک دهه است که به صورت تخصصی در زمینه طراحی و سیاقلم از مبتدی تا حرفه ای در آموزشگاه های هنری و مدارس سنندج مشغول به آموزش هستند که حاصل آن تربیت صدها هنرجوی توانمند در این زمینه است.

برگزاری چندین نمایشگاه انفرادی و گروهی و حضور در برنامه های مختلف هنری بخشی از موفقیت های این بانوی هنرمند محسوب می گردد.

کلاس های آموزشی این هنرمند همه روزه در محل حوزه هنری استان کردستان دائر است.

46

برای دسترسی سریع به تازه‌ترین اخبار و تحلیل‌ رویدادهای ایران و جهان اپلیکیشن خبرآنلاین را نصب کنید. کد خبر 1903044